11-24-2014, 01:33 AM
deze namiddag nog eens naar de Bozar getrokken, ik was echt wel benieuwd naar dat nieuw werk van Fazil Say : Ouverture 1914, na zijn uitmuntende concerto voor twee piano's en orkest was het verwachtingspatroon echt wel groot, maar deze werden deze keer toch niet volledig ingelost : het bleek enkel een opwarmstukje van 8 minuten, ik had een "volwassen" werk verwacht dat het deel voor de pauze ging vullen, maar ondanks deze kleine ontgoocheling kon het werk me zeker wel boeien, een fris gebruik van het slagwerk en het NOB deed echt wel zijn best om het goed te brengen
normaal schrijf ik dan : "na de pauze volgde dan..." maar die pauze mag je nu weglaten
het was al even geleden, dus leek het me wel iets om Ein Deutsches Requiem van Brahms nog eens te horen, ik had gehoopt om dit in goeie omstandigheden te kunnen doen maar het is en blijft Bozar natuurlijk : twee rijen voor ons zat een koppel met een baby en een peuter : hoe die de zaal binnen mogen is voor mij een raadsel, ten eerste : als ouder moet je toch al zo slim zijn om te weten dat dit niet goed kan verlopen, en als de ouders een gebrek aan gezond verstand hebben heb je toch de organisatie die zulke toestanden moet vermijden : er is toch een ticketcontrole waar langs je moet passeren : om eerlijk te zijn : ik heb me moeten bedwingen of ik was het afgestapt : op die manier kan ik echt niet van een concert genieten, en ik was niet alleen met die opinie
en om er nog een schepje bovenop te doen was het terug "opendeurdag" in de oreilles des scènes, al even traditiegetrouw met kinderen van muzikanten 
het NOB olv hun vaste chef Andrey Boreyko heeft voor deze uitvoering steun gekregen van het Chor des Städtischer Musikverein zu Düsseldorf, die met een indrukwekkend koor van een 150 zangers waren, de balans tussen de vrouwen en mannen zat wel grondig fout met een lichte onderdrukking van de laatste categorie tot gevolg, ik vond het koor niet zo super, is toch een werk waar ze zich echt thuis moeten in voelen, maar ik miste toch wat inleving en nuances, het was zeker niet slecht, maar laat het Collegium Vocale Gent dit zingen met de helft van de zangers en je krijgt al een ander (lees : beter) concert, die laatste met dezelfde bezetting en je hebt een sublieme uitvoering, het hoogtepunt was het solowerk van de bas : José Antonio Lopez : een krachtige stem met veel inleving en een uitstekende articulatie, tijdens de solo van de sopraan : Olga Pasichnyk waren de kids zeer actief, ik moet in alle eerlijkheid toegeven dat ik er mijn aandacht niet heb kunnen bijhouden, dus haar een beoordeling geven zou niet fair zijn van mij
jammer genoeg dus toch geen hoogvlieger, de hoogtepunten zijn precies allemaal in het vorig seizoen opgebruikt
maar het gezelschap was toch sympa, dat is ook al veel 
tja : durf ik de zondag pm nog naar het NOB gaan in Bozar : een gevaarlijke combinatie mbt storende stuff
hopen maar dat het woensdag en donderdag beter wordt
normaal schrijf ik dan : "na de pauze volgde dan..." maar die pauze mag je nu weglaten
het was al even geleden, dus leek het me wel iets om Ein Deutsches Requiem van Brahms nog eens te horen, ik had gehoopt om dit in goeie omstandigheden te kunnen doen maar het is en blijft Bozar natuurlijk : twee rijen voor ons zat een koppel met een baby en een peuter : hoe die de zaal binnen mogen is voor mij een raadsel, ten eerste : als ouder moet je toch al zo slim zijn om te weten dat dit niet goed kan verlopen, en als de ouders een gebrek aan gezond verstand hebben heb je toch de organisatie die zulke toestanden moet vermijden : er is toch een ticketcontrole waar langs je moet passeren : om eerlijk te zijn : ik heb me moeten bedwingen of ik was het afgestapt : op die manier kan ik echt niet van een concert genieten, en ik was niet alleen met die opinie
en om er nog een schepje bovenop te doen was het terug "opendeurdag" in de oreilles des scènes, al even traditiegetrouw met kinderen van muzikanten het NOB olv hun vaste chef Andrey Boreyko heeft voor deze uitvoering steun gekregen van het Chor des Städtischer Musikverein zu Düsseldorf, die met een indrukwekkend koor van een 150 zangers waren, de balans tussen de vrouwen en mannen zat wel grondig fout met een lichte onderdrukking van de laatste categorie tot gevolg, ik vond het koor niet zo super, is toch een werk waar ze zich echt thuis moeten in voelen, maar ik miste toch wat inleving en nuances, het was zeker niet slecht, maar laat het Collegium Vocale Gent dit zingen met de helft van de zangers en je krijgt al een ander (lees : beter) concert, die laatste met dezelfde bezetting en je hebt een sublieme uitvoering, het hoogtepunt was het solowerk van de bas : José Antonio Lopez : een krachtige stem met veel inleving en een uitstekende articulatie, tijdens de solo van de sopraan : Olga Pasichnyk waren de kids zeer actief, ik moet in alle eerlijkheid toegeven dat ik er mijn aandacht niet heb kunnen bijhouden, dus haar een beoordeling geven zou niet fair zijn van mij
jammer genoeg dus toch geen hoogvlieger, de hoogtepunten zijn precies allemaal in het vorig seizoen opgebruikt
maar het gezelschap was toch sympa, dat is ook al veel tja : durf ik de zondag pm nog naar het NOB gaan in Bozar : een gevaarlijke combinatie mbt storende stuffhopen maar dat het woensdag en donderdag beter wordt