Passie voor klassiek

Volledige versie: Repin en Le Martyre
U bekijkt momenteel een uitgeklede versie van ons materiaal. De volledige versie met bijbehorende opmaak weergeven.
gisteren naar een goed gevulde Bozar geweest voor het Brussels Philharmonic met hun vaste dirigent Michel Tabachnik

voor de pauze mocht Vadim Repin (een naam waarbij je toch steeds het gevoel krijgt dat je moet gaan luisteren Smile) voor de 1e maal het Vioolconcerto van Alban Berg brengen, hij had hierbij wel wat hulp nodig van de partituur, maar dit terzijde, hij heeft wel een speciale stijl eigenlijk, hij zweeft precies enkele mm boven de snaren en zal de viool eigenlijk nooit bruuskeren, het was de 1e maal dat ik dit concerto live heb gehoord en het heeft even geduurd vooraleer ik echt in het stuk zat, maar het einde kon me wel boeien en kwam er wat emotionele betrokkenheid, trouwens mooi gespeeld door de uitgebreide klarinet-sectie, het publiek had zich precies niet echt voorbereid want het applaus kwam maar moeilijk op gang Wink

na de pauze het zelden gespeeld Le Martyre de Saint-Sébastien van Debussy, met hulp van het Vlaams Radio Koor en het Octopus Symfonisch Koor (mocht voor mij nog iets groter zijn trouwens), zoals steeds speelden ze wat onderbezet op strijkergebied en dit was in sommige passages wel merkbaar,
de opening werd gezongen door Pauline Sabatier en Eve-Maud Hubaux, die erna een uur werkloos moesten toekijken, een beetje het nadeel van die herwerkte concertante versie (de volledige versie duurt een 4-tal uren, deze versie hebben ze trouwens in Paris gespeeld enkele dagen voor het Bozar concert), de hoofdbrok van het solo-werk werd door Karen Vourc'h gezongen en ze kan echt een enorm volume ontwikkelen, bij momenten echt indrukwekkend, ik zou ze graag eens in de 2e Mahler horen, ik denk dat ze in staat is om enkele seconden boven het dubbel koor uit te komen en dat is altijd kippenvel als dat gebeurt Smile de vertelster (geen naam Sad) heeft het ook heel mooi gedaan, het koor en orkest waren goed maar ik heb ze al beter horen spelen/zingen, de hoge delen met het vrouwenkoor waren wel heel zuiver en fijn gezongen. In het orkest ontbrak soms wat precisie (Tabachnik is muzikaal een pak beter dan puur technisch) maar wel ook mooie dingen gehoord zoals de solo's van de 1e hoorn die echt subliem gespeeld waren, de koper-sectie was echt wel in orde, maar zijn nooit eens volledig los gegaan, wel een verrassing bij Tabachnik Wink ik vind trouwens dat Debussy onvoldoende gebruik maakt van de toch wel vrij zware orkestbezetting, maar het was zeker de moeite om eens te horen!
Koppelingen