03-19-2012, 01:28 AM
deze avond een brunchconcert 
gedaan, het KCO met Gergiev, ik was gelukkig terug redelijk wakker tegen de eerste noten
1e stuk was mij onbekend en had ik uitzonderlijk eens niet voorbereid : Métaboles van Dutilleux : een modern stuk dat een zware bezetting vraagt, ik vond het eerst niet zo boeiend maar het is echt wel mooi opgebouwd en op het einde was ik echt heel betrokken bij het stuk, dat trouwens fantastisch gespeeld was, ik denk dat je voor dit moeilijk stuk echt wel een toporkest nodig hebt om dit goed te brengen, ik had het even gehad met het KCO moet ik toegeven (paar keer enorm tegengevallen) maar ik wou ze nu met Gergiev wel een nieuwe kans geven en ik heb er geen spijt van dat ik een ticket heb gekocht, ze komen volgend seizoen 2x naar Bozar met Mariss Jansons maar hiervoor ga ik toch passen, te veel ontgoochelingen meegemaakt hiervoor
erna heb ik eindelijk Leonidos Kavakos eens gehoord
in het Vioolconcerto van Sibelius, een stuk dat ik al een "paar" (even gekeken : blijkbaar 12e keer live ) keer heb gehoord 
en blijkbaar was er na al die interpretaties toch nog ruimte voor een andere versie een heel ingetogen begin en het geheel klonk gewoon anders, het orkest heeft de solist zeker voldoende ruimte gegeven, ik vond het een heel trage uitvoering (kwam misschien ook zo over omdat mijn vorige uitvoering met Eugene Ugorski extreem snel was), ik vond wel veel contrast terug in het orkestspel, zeker omdat ze zo ingetogenen en fragiel waren gestart kwamen de koperclimaxen wel mooi over, maar voor mij mogen ze het veel wijder opentrekken, ik wil die wijdse Finse landschappen dan voelen en dat miste ik toch een beetje, hij is technisch gewoon subliem maar ik heb wel al uitvoeringen gehad die me veel meer konden raken : bv. Simone Lansma met het Rotterdams vond ik veel beter geslaagd omdat die uitvoering me echt emotioneel heeft geraakt, nu was het meer verwondering over de techniek, er zat trouwens opnieuw een terminale longpatiente aan mijn linkeroor (ik trek dat dit seizoen precies echt aan ) dus dan wel moeilijker om echt in het stuk te komen, het publiek vond het super en de bis was wel iets heel bijzonders op technisch gebied : ik heb al een paar keren het gevoel gehad dat er 2 piano's op het podium staan als er een topsolist speelt, maar op viool eigenlijk nog niet meegemaakt, maar nu klonk het wel als iets dat onmogelijk uit één viool kon komen 
na de pauze volgde de 5e Prokofiev : zeer fijn gespeeld met heel veel ruimte voor de houtblazers, dus Gergiev heeft er echt een uitvoering van gemaakt met respect voor de kunde en traditie van het orkest : wel mooi, ik moet wel eerlijk zijn dat ik zelf liever een wild, ruw kantje heb aan Prokofiev, ik heb er hier echt van genoten, maar dan meer op technisch gebied : mooi tempo, schitterende solo's, strijkers beetje op de achtergrond (ik weet dat ze nadrukkelijker aanwezig kunnen zijn) maar dat was in deze uitvoering perfect om de houtblazers meer ruimte te geven,
ik heb zelf meer genoten (ik schrijf niet dat die uitvoering beter was hé) van de uitvoering van het NOB met Vladimir Fedoseyev : dat was intenser en meer op zijn russisch gespeeld ik heb nu éénmaal mijn voorkeuren op stijlgebied 
mijn heavy en black metal verleden zal daar ook wel voor iets tussen zitten zeker dat ik de meeste stukken liever wat intenser en krachtiger hoor : verklaart meteen ook mijn voorkeur voor het Rotterdams boven het KCO, maar dit concert was echt wel 1 à 2 trappen hoger qua uitvoering dan het Budapest Festival Orchestra > mocht je me dit voor dit seizoen gezegd hebben dat ik dit ging schrijven : ik zou het niet geloofd hebben ik had eigenlijk nog graag een bisnummer gekregen, na een 5e Prokofiev lukt dit wel vind ik
mooie avond en ik ga zeker nog eens naar het KCO luisteren als ze met de "juiste" dirigent komen
en nu maar hopen dat die flits in mijn achteruitkijkspiegel na het concert geen fanmail van de flikken oplevert
ik ging normaal gezien donderdag naar het NOB luisteren, maar het concert is afgelast, het wordt nu wachten tot het Stabat Mater van Dvorak
gedaan, het KCO met Gergiev, ik was gelukkig terug redelijk wakker tegen de eerste noten 1e stuk was mij onbekend en had ik uitzonderlijk eens niet voorbereid : Métaboles van Dutilleux : een modern stuk dat een zware bezetting vraagt, ik vond het eerst niet zo boeiend maar het is echt wel mooi opgebouwd en op het einde was ik echt heel betrokken bij het stuk, dat trouwens fantastisch gespeeld was, ik denk dat je voor dit moeilijk stuk echt wel een toporkest nodig hebt om dit goed te brengen, ik had het even gehad met het KCO moet ik toegeven (paar keer enorm tegengevallen) maar ik wou ze nu met Gergiev wel een nieuwe kans geven en ik heb er geen spijt van dat ik een ticket heb gekocht, ze komen volgend seizoen 2x naar Bozar met Mariss Jansons maar hiervoor ga ik toch passen, te veel ontgoochelingen meegemaakt hiervoor
erna heb ik eindelijk Leonidos Kavakos eens gehoord
in het Vioolconcerto van Sibelius, een stuk dat ik al een "paar" (even gekeken : blijkbaar 12e keer live ) keer heb gehoord en blijkbaar was er na al die interpretaties toch nog ruimte voor een andere versie een heel ingetogen begin en het geheel klonk gewoon anders, het orkest heeft de solist zeker voldoende ruimte gegeven, ik vond het een heel trage uitvoering (kwam misschien ook zo over omdat mijn vorige uitvoering met Eugene Ugorski extreem snel was), ik vond wel veel contrast terug in het orkestspel, zeker omdat ze zo ingetogenen en fragiel waren gestart kwamen de koperclimaxen wel mooi over, maar voor mij mogen ze het veel wijder opentrekken, ik wil die wijdse Finse landschappen dan voelen en dat miste ik toch een beetje, hij is technisch gewoon subliem maar ik heb wel al uitvoeringen gehad die me veel meer konden raken : bv. Simone Lansma met het Rotterdams vond ik veel beter geslaagd omdat die uitvoering me echt emotioneel heeft geraakt, nu was het meer verwondering over de techniek, er zat trouwens opnieuw een terminale longpatiente aan mijn linkeroor (ik trek dat dit seizoen precies echt aan ) dus dan wel moeilijker om echt in het stuk te komen, het publiek vond het super en de bis was wel iets heel bijzonders op technisch gebied : ik heb al een paar keren het gevoel gehad dat er 2 piano's op het podium staan als er een topsolist speelt, maar op viool eigenlijk nog niet meegemaakt, maar nu klonk het wel als iets dat onmogelijk uit één viool kon komen na de pauze volgde de 5e Prokofiev : zeer fijn gespeeld met heel veel ruimte voor de houtblazers, dus Gergiev heeft er echt een uitvoering van gemaakt met respect voor de kunde en traditie van het orkest : wel mooi, ik moet wel eerlijk zijn dat ik zelf liever een wild, ruw kantje heb aan Prokofiev, ik heb er hier echt van genoten, maar dan meer op technisch gebied : mooi tempo, schitterende solo's, strijkers beetje op de achtergrond (ik weet dat ze nadrukkelijker aanwezig kunnen zijn) maar dat was in deze uitvoering perfect om de houtblazers meer ruimte te geven,
ik heb zelf meer genoten (ik schrijf niet dat die uitvoering beter was hé
) van de uitvoering van het NOB met Vladimir Fedoseyev : dat was intenser en meer op zijn russisch gespeeld ik heb nu éénmaal mijn voorkeuren op stijlgebied mijn heavy en black metal verleden zal daar ook wel voor iets tussen zitten zeker dat ik de meeste stukken liever wat intenser en krachtiger hoor : verklaart meteen ook mijn voorkeur voor het Rotterdams boven het KCO, maar dit concert was echt wel 1 à 2 trappen hoger qua uitvoering dan het Budapest Festival Orchestra > mocht je me dit voor dit seizoen gezegd hebben dat ik dit ging schrijven : ik zou het niet geloofd hebben ik had eigenlijk nog graag een bisnummer gekregen, na een 5e Prokofiev lukt dit wel vind ikmooie avond en ik ga zeker nog eens naar het KCO luisteren als ze met de "juiste" dirigent komen
en nu maar hopen dat die flits in mijn achteruitkijkspiegel na het concert geen fanmail van de flikken oplevert
ik ging normaal gezien donderdag naar het NOB luisteren, maar het concert is afgelast, het wordt nu wachten tot het Stabat Mater van Dvorak