04-30-2023, 12:29 AM
Het Antwerpse orkest had op 21 april op het programma de Zevende symfonie van Dmitri Sjostakovitsj staan reden voor mij om naar Antwerpen te gaan. Vertrokken om half 6 vanuit het eiland wat nu mijn huis is en de reis ging voorspoedig tot.... Antwerpen.
Ik had verwacht in een file te komen maar wat ik meemaakte was een verschrikking.
De hele ring stond vol evenals de wegen naar het centrum. Uiteindelijk maar bij Apcoa de auto geparkeerd en verder gelopen naar de zaal.
Gelukkig kon ik nu wel even naar het toilet na de vorige keer toen ik daar zelfs geen tijd voor had,wat een stad,zelfs Amsterdam is niet zo erg.
Voor de pauze Mozart en zelfs Kris was in de zaal wat ik niet had gedacht.
Ik vond het wel leuk al is me de uitvoering niet bij gebleven.
Als ik het deel voor de pauze zou hebben gemist zou dat ook niet een ramp zijn geweest.
Ik heb voor de uitvoering nog even met de man gesproken die naast me zat en die wist me te vertellen dat de uitvoering op Klara te beluisteren was live en hij kon me ook melden dat hij op de fiets was. Hij klonk niet als een Antwerpenaar en dat kon hij bevestigen want hij kwam van oorsprong uit Mechelen. Was een leuke onderonsje en ook na de pauze hebben we even gekletst omdat hij wilde weten wat er zou komen en vroeg mij als¨kenner¨wat hij mocht gaan verwachten.
De uitvoering: Ik heb Jaap van Zweden al een keer eerder dit werk horen dirigeren en dat was in het Concertgebouw. Toen was het een hele goede uitvoering waar ik erg van heb genoten al denk ik dat de Achtste misschien meer geschikt is voor hem.
Wat me opviel was dat de slagwerker die het thema begint a la de Bolero in het midden van het orkest was gezeteld.
Dit deed denken aan de uitvoering van het RPHO met Yannick en ondanks dat zijn Vierde en Dertiende geweldig waren was zijn Zevende een teleurstelling vooral het openingsdeel was toen niet goed.
Hij herpakte zich een beetje met de andere delen maar het deed het me niks meer.
Bij Jaap van Zweden was dat gelukkig niet het geval maar ik bemerkte wel een overeenkomst omdat het eerste deel wel harder was dan de andere delen.
Het werd in ieder geval niet te luid en ik kon alles nog volgen maar het had niet meer moeten zijn was toch wel het randje.
Wat me erg opviel was dat de hoornisten aan de linkerkant duidelijk zwakker waren dan die aan de rechterkant(de partituur vraagt om 8 hoorns!en ook verdubbeling op trompetten,trombones en harpen).
Voor de rest waren de blazers allemaal goed tot zeer goed met vooral de eerste klarinetist die een heel mooie klank had.
Wat de klarinetten betreft die waren aangevuld met een Es pieper en een basklarinet.
En zoals gewoonlijk bij een DDS grote symfonie mag de piccolo niet ontbreken.
Persoonlijk vond ik het vanaf deel 2 toch beter worden en het eerste deel is wel een onderdeel van dit werk waar ik een ambivalent gevoel bij heb.
Het is een mooi staaltje orkestratiewerk maar ik krijg er soms wat Beethoven 9 problemen soms mee.
Beethoven 9 vind ik tot het laatste deel erg mooi maar dan komt die Ode an die Freude.
Ook al hint hij in de vorige delen er op lijkt het net alsof het een ander werk geworden is.
Dat is het ook met dit werk,in dat opzicht is de Achtste en dan zeker het eerste deel superieur aan dit deel.
Maar de laatste 3 delen daar komt pas de ziel van het werk naar buiten en zeker in het derde deel.
Ik heb enorm genoten van het derde deel en ook zeker van het aansluitende vierde.
Het Antwerpse was goed in vorm en het coda was erg mooi en bouwde mooi op naar die laatste noten die alles behalve bevrijdend zijn.
De symfonie eindigt groots maar is geen triomf,het is een testament van vastberadenheid die uiteindelijk zorgt dat de oorlog gewonnen gaat worden maar met heel veel lijken op de grond.
In dat opzicht is de finale van de Achtste een stuk opgewekter ondanks dat die niet groots eindigt en ophoudt met het idee dat alles weer hetzelfde wordt als voor de oorlog.
Life goes on zal ik maar zeggen.
Het concert was super en ik was blij gegaan geweest te zijn,de terugweg verliep bijzonder snel.
Na afloop nog even gesproken met Kris met een drankje erbij om even gedachten te wisselen wat wel weer ff erg fijn was.
Al met al een leuke avond.
Gehoord:
Jaap van Zweden dirigent
Kirill Gerstein piano
Mozart Pianoconcerto nr. 17 in G, KV 453
Sjostakovitsj Symfonie nr. 7 in C, opus 60, 'Leningrad'
Antwerp Symphony Orchestra.
Ik had verwacht in een file te komen maar wat ik meemaakte was een verschrikking.
De hele ring stond vol evenals de wegen naar het centrum. Uiteindelijk maar bij Apcoa de auto geparkeerd en verder gelopen naar de zaal.
Gelukkig kon ik nu wel even naar het toilet na de vorige keer toen ik daar zelfs geen tijd voor had,wat een stad,zelfs Amsterdam is niet zo erg.
Voor de pauze Mozart en zelfs Kris was in de zaal wat ik niet had gedacht.
Ik vond het wel leuk al is me de uitvoering niet bij gebleven.
Als ik het deel voor de pauze zou hebben gemist zou dat ook niet een ramp zijn geweest.
Ik heb voor de uitvoering nog even met de man gesproken die naast me zat en die wist me te vertellen dat de uitvoering op Klara te beluisteren was live en hij kon me ook melden dat hij op de fiets was. Hij klonk niet als een Antwerpenaar en dat kon hij bevestigen want hij kwam van oorsprong uit Mechelen. Was een leuke onderonsje en ook na de pauze hebben we even gekletst omdat hij wilde weten wat er zou komen en vroeg mij als¨kenner¨wat hij mocht gaan verwachten.
De uitvoering: Ik heb Jaap van Zweden al een keer eerder dit werk horen dirigeren en dat was in het Concertgebouw. Toen was het een hele goede uitvoering waar ik erg van heb genoten al denk ik dat de Achtste misschien meer geschikt is voor hem.
Wat me opviel was dat de slagwerker die het thema begint a la de Bolero in het midden van het orkest was gezeteld.
Dit deed denken aan de uitvoering van het RPHO met Yannick en ondanks dat zijn Vierde en Dertiende geweldig waren was zijn Zevende een teleurstelling vooral het openingsdeel was toen niet goed.
Hij herpakte zich een beetje met de andere delen maar het deed het me niks meer.
Bij Jaap van Zweden was dat gelukkig niet het geval maar ik bemerkte wel een overeenkomst omdat het eerste deel wel harder was dan de andere delen.
Het werd in ieder geval niet te luid en ik kon alles nog volgen maar het had niet meer moeten zijn was toch wel het randje.
Wat me erg opviel was dat de hoornisten aan de linkerkant duidelijk zwakker waren dan die aan de rechterkant(de partituur vraagt om 8 hoorns!en ook verdubbeling op trompetten,trombones en harpen).
Voor de rest waren de blazers allemaal goed tot zeer goed met vooral de eerste klarinetist die een heel mooie klank had.
Wat de klarinetten betreft die waren aangevuld met een Es pieper en een basklarinet.
En zoals gewoonlijk bij een DDS grote symfonie mag de piccolo niet ontbreken.
Persoonlijk vond ik het vanaf deel 2 toch beter worden en het eerste deel is wel een onderdeel van dit werk waar ik een ambivalent gevoel bij heb.
Het is een mooi staaltje orkestratiewerk maar ik krijg er soms wat Beethoven 9 problemen soms mee.
Beethoven 9 vind ik tot het laatste deel erg mooi maar dan komt die Ode an die Freude.
Ook al hint hij in de vorige delen er op lijkt het net alsof het een ander werk geworden is.
Dat is het ook met dit werk,in dat opzicht is de Achtste en dan zeker het eerste deel superieur aan dit deel.
Maar de laatste 3 delen daar komt pas de ziel van het werk naar buiten en zeker in het derde deel.
Ik heb enorm genoten van het derde deel en ook zeker van het aansluitende vierde.
Het Antwerpse was goed in vorm en het coda was erg mooi en bouwde mooi op naar die laatste noten die alles behalve bevrijdend zijn.
De symfonie eindigt groots maar is geen triomf,het is een testament van vastberadenheid die uiteindelijk zorgt dat de oorlog gewonnen gaat worden maar met heel veel lijken op de grond.
In dat opzicht is de finale van de Achtste een stuk opgewekter ondanks dat die niet groots eindigt en ophoudt met het idee dat alles weer hetzelfde wordt als voor de oorlog.
Life goes on zal ik maar zeggen.
Het concert was super en ik was blij gegaan geweest te zijn,de terugweg verliep bijzonder snel.
Na afloop nog even gesproken met Kris met een drankje erbij om even gedachten te wisselen wat wel weer ff erg fijn was.
Al met al een leuke avond.
Gehoord:
Jaap van Zweden dirigent
Kirill Gerstein piano
Mozart Pianoconcerto nr. 17 in G, KV 453
Sjostakovitsj Symfonie nr. 7 in C, opus 60, 'Leningrad'
Antwerp Symphony Orchestra.