02-28-2013, 01:07 AM
ik ben deze avond in Bozar naar het OPL gaan luisteren olv Christian Arming, ik keek er wel naar uit, want die zelfde combinatie heeft me begin dit seizoen een mooie 5e Shostakovich bezorgd 
nu wel wat getwijfeld of ik niet beter na de pauze kon invallen bij dit ontbijtconcert (voor mij toch
) en zo een uurtje extra slaap opdoen, maar ik ben toch maar de 1e Kammersymfonie van Schoenberg gaan luisteren, toch een beetje een rare programmakeuze en verklaart wel deels de bijna lege Bozar (400 luisteraars), er was precies meer volk voor een ander evenement in een naburige zaal waar we tijdens de stille passages hebben "mogen" van "meegenieten" 
geen verrassing natuurlijk in Bozar 
die Kammersymfonie wordt wel met een heel bizarre bezetting gespeeld : heel beperkt in strijkers en kopers, maar dan wel een hele rijke houtblazersbezetting, ik had me niet voorbereid en is ook totaal mijn ding niet, er zat wel een leuk fantasietje in : een onnatuurlijk hoge toon van de contrabas (hij moest daarvoor zelfs de snaren-bevestiging op de boog (geen idee wat de correcte term daarvoor is
) verwijderen, die klank werd dan overgenomen door de cello : was wel leuk, maar voor de rest kon het me niet echt boeien
na de pauze de reden van mijn aanwezigheid : de 5e Symfonie van Mahler, het was al even geleden dat ik ze nog eens live had gehoord, het is niet mijn meest favoriete Symfonie van Mahler en ik heb het al eens super gehoord met het Rotterdams olv Yannick zodat de drang naar nieuwe live-ervaringen voor dat stuk iets minder groot is
de treurmars door solo-trompet is natuurlijk wel een indrukwekkende start van dit stuk, en één waar je als trompettist waarschijnlijk wel met klamme handen aan begint was hier echt goed gedaan! de eerste 2 delen konden me echt boeien en daarin heb ik ook "Mahler" gehoord met een wel een hele wilde slag op de gong tijdens het 2e deel maar van het 3e deel hebben ze echt een soepje gemaakt 
er zit daar enorm veel solowerk voor de 1e hoorn in en dat hebben ze hier in samenspel proberen brengen, maar dat is wel volledig de mist in gegaan, je kan het gewoon niet anders dan solo spelen om het juiste effect te krijgen, als de 1e hoornist niet voldoende volume kan geven hadden ze misschien extern eens moeten zoeken, want dit was toch ook geen goeie oplossing (tip : 1e hoorniste bij deFilharmonie zou geen slechte keuze zijn geweest ik heb het haar al subliem horen brengen!), er was gelukkig beterschap tijdens het strijker- en harp gedeelte (het beroemdste en bekendste deel van zijn 5e), mooie en volle klank, maar net niet op het niveau van die prachtige sound die ze enkele weken tijdens het Rachmaninov-concert wel hadden), het finale-deel was terug iets minder, toch opnieuw wat door de hoornsectie vond ik, en ook de dirigent wou soms iets te veel contrast leggen waardoor het soms een beetje in elkaar stuikte, ik vermoed wel dat het tegen vrijdag in Liège wel beter zal zijn, een extra repetitie ging misschien wel nog een tikkeltje extra geven, maar ook hele mooie dingen gehoord : een super trompetten-pupiter : veel kracht en enorm zuiver gespeeld, veruit de beste trompet-pupiter van ons land! op het einde heeft de paukenist ook nog veel recht getrokken, hij speelt trouwens altijd met een enorm enthousiasme, en niet zo attent van de dirigent om hem eens niet apart te laten rechtstaan
het was dus een concert met gemengde gevoelens : echt genoten van de 2 eerste delen maar erna is het toch snel bergaf gegaan, met een opleving in het 4e deel
nu wel wat getwijfeld of ik niet beter na de pauze kon invallen bij dit ontbijtconcert (voor mij toch
) en zo een uurtje extra slaap opdoen, maar ik ben toch maar de 1e Kammersymfonie van Schoenberg gaan luisteren, toch een beetje een rare programmakeuze en verklaart wel deels de bijna lege Bozar (400 luisteraars), er was precies meer volk voor een ander evenement in een naburige zaal waar we tijdens de stille passages hebben "mogen" van "meegenieten" geen verrassing natuurlijk in Bozar die Kammersymfonie wordt wel met een heel bizarre bezetting gespeeld : heel beperkt in strijkers en kopers, maar dan wel een hele rijke houtblazersbezetting, ik had me niet voorbereid en is ook totaal mijn ding niet, er zat wel een leuk fantasietje in : een onnatuurlijk hoge toon van de contrabas (hij moest daarvoor zelfs de snaren-bevestiging op de boog (geen idee wat de correcte term daarvoor is
) verwijderen, die klank werd dan overgenomen door de cello : was wel leuk, maar voor de rest kon het me niet echt boeienna de pauze de reden van mijn aanwezigheid : de 5e Symfonie van Mahler, het was al even geleden dat ik ze nog eens live had gehoord, het is niet mijn meest favoriete Symfonie van Mahler en ik heb het al eens super gehoord met het Rotterdams olv Yannick zodat de drang naar nieuwe live-ervaringen voor dat stuk iets minder groot is
de treurmars door solo-trompet is natuurlijk wel een indrukwekkende start van dit stuk, en één waar je als trompettist waarschijnlijk wel met klamme handen aan begint
was hier echt goed gedaan! de eerste 2 delen konden me echt boeien en daarin heb ik ook "Mahler" gehoord met een wel een hele wilde slag op de gong tijdens het 2e deel maar van het 3e deel hebben ze echt een soepje gemaakt er zit daar enorm veel solowerk voor de 1e hoorn in en dat hebben ze hier in samenspel proberen brengen, maar dat is wel volledig de mist in gegaan, je kan het gewoon niet anders dan solo spelen om het juiste effect te krijgen, als de 1e hoornist niet voldoende volume kan geven hadden ze misschien extern eens moeten zoeken, want dit was toch ook geen goeie oplossing (tip : 1e hoorniste bij deFilharmonie zou geen slechte keuze zijn geweest ik heb het haar al subliem horen brengen!), er was gelukkig beterschap tijdens het strijker- en harp gedeelte (het beroemdste en bekendste deel van zijn 5e), mooie en volle klank, maar net niet op het niveau van die prachtige sound die ze enkele weken tijdens het Rachmaninov-concert wel hadden), het finale-deel was terug iets minder, toch opnieuw wat door de hoornsectie vond ik, en ook de dirigent wou soms iets te veel contrast leggen waardoor het soms een beetje in elkaar stuikte, ik vermoed wel dat het tegen vrijdag in Liège wel beter zal zijn, een extra repetitie ging misschien wel nog een tikkeltje extra geven, maar ook hele mooie dingen gehoord : een super trompetten-pupiter : veel kracht en enorm zuiver gespeeld, veruit de beste trompet-pupiter van ons land! op het einde heeft de paukenist ook nog veel recht getrokken, hij speelt trouwens altijd met een enorm enthousiasme, en niet zo attent van de dirigent om hem eens niet apart te laten rechtstaan het was dus een concert met gemengde gevoelens : echt genoten van de 2 eerste delen maar erna is het toch snel bergaf gegaan, met een opleving in het 4e deel