Passie voor klassiek

Volledige versie: Shos met Mariinsky
U bekijkt momenteel een uitgeklede versie van ons materiaal. De volledige versie met bijbehorende opmaak weergeven.
ik ben gisteren naar een uitverkochte Bozar geweest om het Mariinsky nog eens te horen, voor de start van het seizoen misschien wel het concert waar ik het meeste naar uitkeek, maar de verwachtingen zijn niet volledig ingelost

het publiek was zoals gevreesd geen hulp om er een mooie beleving van te maken : weer veel rumoer en veel terminale longkankers die dat per sé met gans de zaal wilden delen, de dame rechts naast mij is een paar keer beginnen snurken Angry diepe zucht Sad die heb ik uiteindelijk wel een stoot gegeven : er zijn grenzen aan mijn tolerantievermogen, de dame die links naast mij zat trok grote ogen tijdens die hoestconcerten : ze was het publiek uit De Munt gewoon en dit was heel confronterend voor haar, er zat jammer genoeg veel kamermuziek in en met dat Bozar-publiek is dat een hopeloze zaak Sad

de avond begon met het 1e Celloconcerto van Shostakovich : ik heb het de laatste tijd vaak gehoord waaronder een zo goed als perfecte uitvoering met Queyras en het Rotterdams, deze uitvoering was echt stukken minder : de cellist : Aleksey Stadler kon me wel boeien : mooie klank, maar soms iets te wild en te veel vrijheden in het lange solo-deel, Gergiev had voor een vrij zware strijkerbezetting gekozen en dat gaf een mooie klank, zeker in de bas-passages, de cellist was een beetje ongelukkig geplaatst : hij zat echt volledig voor het orkest waardoor de interactie aangaan met de solisten in het orkest niet zo evident was, ik vind dat die stuk eigenlijk een concerto voor cello en hoorn is, maar de 1e hoorn kwam hier toch te kort, zeker in het 1e deel had ik een ander niveau verwacht : intonatie problemen, onvoldoende volume en geen boeiende klankkleur, het solowerk in het 2e deel was gelukkig al veel beter gebracht

na de pauze de reden van mijn aanwezigheid : de 4e Symfonie van Shostakovich Smile jammer genoeg zat Gergiev weer op zijn centen : het podium was vergroot : ik had dus gedacht dat er na de pauze een pak strijkers gingen bijkomen, maar noppes : dezelfde bezetting als voor het 1e Celloconcerto Undecided het zag er zo eigenlijk een beetje belachelijk uit op dat vergrootte podium, ze hadden de 1e twee rijen beter laten staan en zo wa extra tickets verkocht Wink tijdens zijn vorige passage in Bozar was hij er trouwens ook met een zwaar ondermaatse strijkerbezetting

over de uitvoering ben ik niet zo te spreken : te fragmentarisch, te veel niveauverschil in het solo-werk, ik heb ook wa twijfels over de tempo-keuzes, er waren zeker mooie dingen te beleven, maar ik had toch echt totaal iets anders verwacht : de uitvoering van het NOB met Boreyko moest niet echt onder doen voor dit en van het Mariinsky verwacht je toch een ander niveau, bij de kopers was er ook niks verdubbeld, zeker de hoorns kwamen te kort, er was eigenlijk enkel het slagwerk dat me een Shos-gevoel gaf : de paukenisten waren echt top, die twee slagen op de gong in de laatste climax waren wel veel te fel en te schel : je moet het nu ook niet kapot slaan Wink het duet tussen de basklarinet en piccolo vond ik ook minder geslaagd : gans de symfonie werd iets te veel als kamermuziek gespeeld : op zich gaf dat wel contrast (waar ik altijd voor te vinden ben) maar hier werkte het niet (ook wel door het gehoest) ik heb thuis al meer genoten van de CD met Barshai aan het stokje dan nu live in de zaal : dat klopt toch niet hé, het Mariinsky is de grote naam, maar het Filharmonisch Orkest van Sint-Petersburg speelt echt stukken beter

het publiek was echt wel enthousiast (wel veel minder dan de ovatie na Denis Matsuev), maar ik kon me hier niet in vinden, nu ja : na die schitterende Rach 3 en Alpensinfonie mag ik niet klagen hé Smile
Koppelingen