OPL met Neschling

[KrisG]

ik was deze avond uitgenodigd op de voorstelling van het nieuwe seizoen, en als toemaatje kregen we een concert met het OPL (ik moet wel eerlijk toegeven dat mijn interesse voor deze avond voor 99,99% in het concert lag)

als opener een voor mij onbekend werk van Respighi : Belkis, Regina di Saba, het NOB heeft eerder dit seizoen al twee werken van hem gespeeld en het was een blij weerzien : een componist die mij kan boeien! John Neschling (dank voor de prachtige 2e Mahler die je samen het OPL hebt gebracht!) tilt dit orkest echt wel naar een hoger niveau, dit werd al heel snel duidelijk een mooie strijkersklank en ik hoorde een orkest met goesting om te spelen, het stuk kon me echt boeien : zeer gevarieerd met oosterse invloeden en ook mediterrane geluiden, bij momenten deed het me zelfs aan een drumband denken, ik denk dat ik meer van zijn werken ga moeten beluisteren : deze stijl ligt me echt wel, jammer genoeg weeral geen top publiek en zoals gebruikelijk ook weer veel geluiden van buiten de zaal : een "gewone" avond in Bozar zeker...

geen goedkope productie : 2 harpen, veel slagwerk en 6 trompetten (even offstage), maar zeer geslaagd!

het stuk erna zag ik veel minder zitten : het 5e vioolconcerto van Mozart, ik ga er niet te veel over schrijven : ik begrijp die muziek niet en het zegt me ook niks, dat zal nu ook niet meer veranderen vermoed ik maar Nikita Boriso-Glebsky speelt wel puik viool : heldere klank, mooi instrument trouwens, in zoverre Mozart het toelaat toch een ruim klankenpalet gehoord

na de pauze één van mijn lievelingswerken, maar ook één van de stukken die ik de laatste keren het vaakst de mist heb zien ingaan : Symfonische Dansen van Rachmaninov, na de uitmuntende en niet te overtreffen uitvoering van het Orchestre National du Capitole de Toulouse was het steeds huilen met de pet op, maar deze avond kwam daar gelukkig verandering in : al van in het begin zat het direct goed : het 1e deel kon me echt boeien met mooi werk van de sax en strijkers op top niveau die er duidelijk plezier in hadden : het is het enigste Belgische orkest dat nog met een volledige strijkersbezetting speelt en dat hoor je toch ik vond ze zelfs in de buurt komen van Bamberger

het 2e deel was een tik aan de trage kant, maar dat gaf wel veel ruimte aan het solowerk waarin ik mooie houtblazers heb gehoord

in het 3e deel ontbrak wel een beetje spanning en intensiteit, de klokken bv. mochten echt wel wat nadrukkelijker, op het einde was het slagwerk
wel goed, maar misten de kopers wat power, is me de laatste tijd al meerdere keren opgevallen bij het OPL, die fantastische kopersound van de Bamberger bleef hier wel achterwege, en dat zorgde ervoor dat net die laatste punch ontbrak in de finale

John Neschling heeft het een beetje à la Mariss Jansons gedirigeerd : die maakt van Rachmaninov ook een snaren-stuk, er valt wel iets voor te zeggen, maar voor mij mogen de kopers het soms wel eens overnemen

het is een heel moeilijk stuk : als het super gespeeld wordt is het gewoon een crème van een stuk, maar het stuikt echt in elkaar als je het als dirigent niet begrijpt, ik vond deze uitvoering zeker bij mijn betere en samen met de Respighi vond ik het een geslaagd concert!

morgen mijn eerste 8e Shos live