Gladiator live

[KrisG]

ik ben donderdagavond naar de Doelen geweest voor een speciaal concert : mijn 2e live cineconcert : Gladiator, live begeleid door het Rotterdams Philharmonisch Orkest, het Rotterdam Symphony Chorus en Lisa Gerrard voor de solo-zang, het geheel stond olv van Ludwig Wicki

ik ga eerlijk zijn, zonder de vrijkaarten (waarvoor oprechte dank trouwens!) was ik er niet bij geweest en dat ging echt doodzonde zijn geweest, ik had er eigenlijk niet zo veel van verwacht, bij filmmuziek denk ik aan Lord of The Rings, Star Wars, The Untouchables, Indiana Jones,... in Gladiator was de filmmuziek me niet speciaal opgevallen, maar mijn vrees voor een lichtjes tegenvallende vertoning was totaal ongegrond! Gladiator bleek een prachtkeuze

ik zat voor de pauze op de laatste rij van de Parterre : deze plaats gaf echt een prachtig zicht maar ik vond het nogal aan de luide kant, het gaf soms meer een cinema- dan een concert-gevoel, zeker tijdens de grote veldslag, na de pauze ben ik wat naar achter gegaan en dat bleek een goeie zet : ik kon daar het orkest en het scherm goed samen zien en ook het volume bleek daar perfect te werken

de uitvoering vraagt een speciale orchestrale bezetting (met 157 muzikanten in totaal), er was zeer veel en gevarieerd slagwerk, een zware koperbezetting met 6 hoorns, 4 trompetten en 4 trombones + 2 tuba's, die laatste pupiter bespeelde ook de eufonium : het geheel gaf een enorme intensiteit

eigenlijk was gans de avond een dilemma : focus ik nu op de film of op de muziek maar eigenlijk wees zich dat zelf wel uit : tijdens de intensere passages vloeiden de muziek en de film gewoon samen

in het 1e deel vond ik de begeleidende muziek van de dialogen tussen de Caesar en Maximus + Caesar en zijn zoon de hoogtepunten, ik vond die pauze trouwens een uitstekend idee, het ging anders wel heel veel concentratie vragen, tijdens het 2e deel is het hoogtepunt natuurlijk het slotduel wat echt heel intens was : puur kippenvel en zeer emotioneel

het Rotterdams Philharmonisch Orkest was (zoals steeds ) weer in grote doen : prachtige klankkleuren, mooie opbouw van spanningsboog, contrast, intimiteit en intensiteit > er is eigenlijk maar één negatief punt aan deze uitvoering en die ligt toch bij het publiek, het was toch eerder een cinemapubliek dan een stil concertpubliek : veel gebabbel en toch ook heel veel foto's (met flits ) en dit zelfs op cruciale passages zoals tijdens de sterfscène, ik geef er direct 79 € voor om dit nogmaals met een concertpubliek te kunnen beleven, maar nu was er toch wat te veel storende afleiding in het publiek

het geheel was prachtig uitgewerkt, ik wist niet dat voor de originele film de muziek met de computer was gemaakt, doodzonde trouwens want het werkt echt VEEL beter met een "echt" symfonisch orkest, tijdens de aftiteling bleef het orkest doorspelen en er was echt over nagedacht, als je op het einde van de aftiteling stopt met spelen krijg je een soort einde in mineur, maar dat is hier subliem opgelost door een aantal beelden van tijdens de opname aan elkaar te plakken om de muziek terug crescendo te laten gaan en met een "bom" te eindigen wat tot een over verdiend en stormachtig applaus leidde

A 2001 Space Odyssee was een leuke kennismaking met het genre, maar dit concert heeft die uitvoering in alles heel ver overtroffen, met dank aan het secure werk van de dirigent, de prachtige klankkleuren van het orkest, de diepgang van Lisa Gerrard en het meeslepende koorwerk

een oprechte dank aan De Doelen het Rotterdams Philharmonisch Orkest om me deze prachtige avond te bezorgen, en ik hoop dat jullie ooit eens Star Wars live gaan brengen > please!!!