9e Mahler met Hugh Wolff

[KrisG]

December is precies Mahler-maand, na zijn 2e vorige zondag was het nu de beurt aan de 9e met het Belgian National Orchestra. Ik vreesde een beetje voor een lange zit in Bozar want ervoor werd attacca ook nog Lontano van Ligeti gespeeld. Deze muziek zit in Shutter Island van Martin Scorsese en het kleurenpalet is inderdaad wel zeer toepasselijk. Ik begin meer en meer fan te worden van Ligeti met die typische lange hoge noten en het was een mooie opwarmer voor die 9e Mahler.

Ik had wel graag wat meer strijkers gezien, eigenlijk kun je het zelfs niet maken om dit werk niet met een normale bezetting van 60 strijkers te bespelen, want zelfs dit is een absoluut minimum! De 1e hoorn en trompet waren verdubbeld. Mijn ervaring leert dat mijn eerste concert na een geslaagde 2e Mahler altijd een moeilijke ervaring is maar ik zat toch snel in het stuk. Hugh Wolff dirigeert precies maar ik mis wat sturende actie met zijn linkerhand en ik had toch de indruk dat je nog iets meer uit dit werk kan halen. Het was zeker een goede uitvoering met schitterend werk van de houtblazers die konden boeien. Deze lange symfonie is trouwens voorbij gevlogen, wat altijd een goed teken is, want bij een mindere ervaring kan ze nogal lang aanvoelen. De trombones brachten de nodige diepgang maar het geheel miste toch wat volume. Tijdens het schitterende 4e deel heb ik genoten van de nuances in de strijkersklanken, dit was echt goed uitgewerkt maar hier werd de kleine bezetting toch echt duidelijk. Het solowerk van de 1e hoorn was in orde en ook de 1e harp heeft het voortreffelijk gedaan. Jammer dat de aandacht van een anders stille zaal tijdens de slotmaten plots weg was, met oa een enorm storende luide geeuw, het applaus kwam ook te snel op gang, beetje jammer want deze symfonie verdiende een beter slot.

[Razin]

De meest favoriete uit de cyclus voor mij.Ik heb hem twee keer gehoord in combinatie met an unanswered question van Ives.
Waar de meeste van zijn symfonische werken me soms een beetje doen afvragen waar ga je naar toe heb ik dat niet met deze en daarom mijn persoonlijke favoriet.
Erg jammer dat juist de finale zo verstoord werd(ook al is het laatste deel wel errug lang en het grootste minpunt van de symfonie)want daar is de schoonheid van het afscheid in te horen.
Ga kijken of ik volgende week naar Vredenburg kan voor de Derde!