Vuurwerk door Simone Lamsma en NOB :)

[KrisG]

eerst en vooral : zowaar eens een concert beleefd in Bozar zonder storende invloeden en ik die dacht dat mirakels niet meer gebeurden

ik had dit concert bijna gemist : ik was het uit het oog verloren, maar gelukkig vorige zondag een tip gekregen van een muzikant dat het wel eens echt de moeite kon zijn, en idd : het ging echt doodzonde zijn om dit te missen

de opener was Ouverture Carnaval Romain van Berlioz, dit stuk al een paar keer live gehoord, het is niet mijn lievelingswerk maar het klonk wel mooi, op het einde kwam de 1e trombone er even bovenuit : altijd leuke momenten voor een koperliefhebber

erna werd het al een heel pak interessanter : Simone Lamsma in Sibelius, één van mijn mooiste ervaringen in dit concerto was met haar in Rotterdam, dus ik keek er vol spanning naar uit, ze begon er zeer ingetogen aan, maar dan werd het steeds intenser : wat een mooie opbouw gaf in het 1e deel, ik zat helemaal vooraan in de zaal en dat was een meevaller (lelijk is ze niet ) en het was fascinerend om haar bezig te zien, enkele weken geleden echt genoten van het technisch vermogen van Yossif Ivanov en hier heb ik dit opnieuw mogen beleven, ze neemt je echt mee, en dat is altijd een super goed teken, het publiek was ook stil en zeer aandachtig, ze gaat ook volledig op in het stuk, en dit met veel bewegingen, ze kromt haar rug regelmatig eens helemaal hol en dan valt de klank wel een beetje weg om de zijkant en onderkant van de viool dan naar het publiek wijst, dat viel me nu gewoon op omdat ik zo dicht zat

de dirigent en het orkest waren ook een grote hulp om er iets prachtigs van te maken : Ion Marin was zeer attent zonder te opvallend aanwezig te zijn, maar alle inzetten heeft hij perfect aangebracht, een dirigent doet toch (heel) veel met een orkest : geblinddoekt zou ik het niet geloofd mocht je me gezegd hebben dat dit hetzelfde orkest was dat enkele weken geleden Winterdagdromen heeft gespeeld : het NOB speelde echt op een hoog niveau met een boeiende interactie tussen de verschillende pupiters wat veel dynamiek gaf, de cello-pupiter was ook terug in grote doen , de kopers klonken compact, ik heb meestal liever dat ze het iets meer opentrekken om contrast te geven met de viool, maar dat ging in deze uitvoering niet gepast hebben : de klankkleur was er nu echt bang op! enkel de hoorns presteerden iets minder, nochtans in het verleden al mooie dingen gehoord van de 1e hoorn in SymfonieOrkest Vlaanderen

het publiek heeft haar een warm applaus gegeven en als bis volgende een stukje uit de 3e sonate van Bach : dat begon wat aarzelend, maar ze haalde al snel terug een fantastische klank uit haar viool, ik ben benieuwd om haar eens in een ander werk te horen : technisch moet ze 1e Shos zeker aankunnen, maar ik ben dan ook eens benieuwd of ze er de passie en dramatiek inkrijgt : ideetje voor volgend seizoen?

na de pauze was het podium volledig gevuld voor twee symfonische gedichten van Ottorino Respighi : Fontane di Roma en Pini di Roma

het eerste stuk, de fonteinen is nog overleefbaar voor de trommelvliezen, ik hoorde er kabbelend water in en naar het einde toe ook een spuitende fontein waarin de kopers al eens mochten doorblazen, de hoorns klonken nu al een pak beter

het tweede stuk is echt wel met een monsterbezetting (dure productie ), tot mijn grote vreugde was het met een volledige strijkerbezetting en ik heb zo toch enkele voorkeuren op de 1e plaatsen van de verschillende pupiters en de invulling deze avond toverende toch een glimlach op mijn gezicht : echt top solowerk gehoord van de houtblazers, die solo's op 1e klarinet zijn echt niet gemakkelijk en vragen veel klankkleuren : puik gedaan! de sound van de kopers stond me echt aan : vol en zeer zuiver, het gebeurt niet zo vaak dat ik die sound hoor : deed me wat denken aan 8e Bruckner met de Wiener qua type klank, op het einde in het steeds terugkerende thema moeten ze een enorm volume geven, meestal met pijnlijke trommelvliezen tot gevolg, maar nu heb ik het goed verdragen en het was een finale van een Titan of 7e Shos waardig het slagwerk was ook dik in orde : het subtiele gebruik van de gong in de begindelen heeft me echt aangenaam verrast : ik wist niet dat het mogelijk was om zo een mooi geluid uit dat oud ding te krijgen op het einde komen de grote trom en schijven erbij : ik vond het allemaal goed getimed en met passie gedaan, op het einde werd de grote trom misschien wel iets te luid en dominant (je voelde het toch in je maag), de overname voor de slotmaten door de pauken verliep daardoor iets minder geslaagd, maar dit deed zeker geen afbreuk aan de uitvoering van een stuk dat veel te zelden wordt gespeeld, ik had me wat voorbereid en daar lichtjes afwijkende info gevonden over de offstage instrumenten : hier met 2 hoorns, 2 trompetten en 2 trombones : die monsterbezetting en offstage gedoe deden me echt aan Mahler denken

een dirigent doet dus echt veel : een NOB op hoog niveau gehoord, een hele mooie concertavond met een dirigent en soliste die ik opnieuw wil horen